Text content
Wat ik geleerd heb van de coronatijd
juni 2022
Wat ik ontdekt heb door de coronatijd is dat in zo’n crisis, waarin alles nieuw is en verandert en niets meer zeker is, geen mens ‘het juiste antwoord’ kent. Ik stopte met het kijken naar opinieprogramma’s met al die mensen die dachten het beter te weten. Daar werd ik naar van. Mij heeft het geholpen om steeds nieuwsgierig te blijven naar de gedachtes, ideeën en overtuigingen van de mensen om me heen. Om daarin het oordeel te vermijden, eerder de nederigheid te zoeken van het nietweten en steeds het gesprek aan te gaan om elkaar te begrijpen. Daardoor voelden mensen zich veilig om hun ideeën met me te delen. Het leerde mij dat ik geen oordeel kan hebben over een ander omdat ik diens diepste beweegredenen onmogelijk kan kennen.
En dat schiep steeds een enorme ruimte.
Het hielp mij de nuance te vinden en begripvol te blijven. Ik bleef hierdoor flexibel waar ik anderen zag verharden in standpunten. Ook hielp het om mild te blijven naar politici die moeilijke beslissingen moesten nemen en daarvan de consequenties onmogelijk konden overzien. Ik was het niet altijd met hen eens, maar was ook blij niet in hun schoenen te hoeven staan. Corona is iets wat de gehele mensheid raakt en confronteert ons dat wij de wereld niet kunnen controleren zoals we lang dachten. De consequenties dragen we met elkaar, we kunnen niet anders. In de diversiteit zit onze grootste potentie. Niemand weet wat er nog komen gaat.
Ik weet nu dat het voor mij essentieel is om in een dergelijke crisis ieder de ruimte te geven voor eigen keuzes, dat ik steeds bereid wil zijn om de reden daarachter te horen en begrijpen. Door deze houding lukte het om verbonden te blijven met velen. Ik heb dit als zeer verrijkend ervaren.
Reclames bezien vanuit de toekomst
Hoe kunnen we ons bewust worden van onze impact op de natuur? Die vraag houdt me regelmatig bezig.
Een uitzending van Tegenlicht over Deep Time bracht me nieuwe inzichten. Het ging over op een andere manier naar tijd kijken. De tijd in de beleving van een boom van meer dan 1000 jaar oud, wat er allemaal in die tijd is gepasseerd en wat er voor deze boom nog zal volgen. Hoe kort een mensenleven is in dat perspectief. Een parlementariër in Nieuw Zeeland zegt dat hij geen horloge nodig heeft om te weten hoe laat het is. Daarbij neemt hij demonstratief zijn horloge en slaat dit met een hamer in stukken op het katheder.
Twee voorbeelden raakten me het meest.
In Nieuw Zeeland heeft een rivier, die heilig is voor de Maori, de status gekregen van een rechtspersoon. Helemaal niet zo gek als je bedenkt dat al meer dan 100 jaar ook bedrijven die status hebben. Ik hoorde laatst ook al iemand verzuchten dat hij had gewild dat de rivier Maas een advocaat kon krijgen. Dit opent een perspectief om allerlei natuurlijke systemen die status te geven.
Een sjamaan uit Noord Amerika vertelde dat de indianen met de aarde omgingen vanuit het besef van de 7 generaties die na hen komen. Ineens waren de reclames die daarna kwamen volslagen absurd! De luxueuze vakantieoorden, auto’s en goedkope frisdranken, waren allemaal gericht op ons eigen kortstondige geluk. Ik schrok ervan dat dit voor ons de normaalste zaak van de wereld is. Alsof ik een kijkje had kunnen nemen in de toekomst en kon zien dat het niet om ons kortstondige geluk gaat. Maar dat ik door 7 generaties vooruit te kijken, me kon verbinden met onze toekomst als mensheid op een dierbare aarde. En daarmee raakte ik een veel dieper en omvattender gevoel van geluk aan.
Voor mij twee prachtige inzichten. En bekijk vooral reclames voortaan in het licht van de zeven generaties na jou!
Perspectief in deze tijd
Maart 2020
Ik werd vanmorgen wakker met het volgende inzicht. De mensheid heeft tot nu toe nauwelijks bewustzijn van de impact van zijn handelen. Net als een puber die de consequenties van zijn handelen niet kan overzien. Die hersenfunctie heeft zich nog niet ontwikkeld. Zo lijkt de mensheid toe te zijn aan het zich bewustworden dat de aarde niet ons gebruiksvoorwerp noch ons eigendom is maar het materiaal waar we onderdeel van uitmaken en waar we de hoeder van kunnen worden.
Evolutionaire ontwikkelingsstap
Dat kan de volgende evolutionaire ontwikkelingsstap zijn die we als mensheid kunnen maken om te voorkomen dat we ons eigen leven op deze planeet onmogelijk maken. Moeder Aarde geeft ons genoeg signalen met zeespiegelstijging, ongekende bosbranden, plastic soep, pfas, stikstofdepositie en de massale afname van insecten. Maar het lijkt niet tot ons door te dringen dat wij iets kunnen veranderen, iets dat verder gaat dan alleen herbruikbare energie en afval scheiden.
Kans die Corona biedt
En nu is er Corona. Veel waarvan we dachten dat we er niet zonder konden, blijken we te kunnen missen. Ineens staan we klaar voor elkaar en zien we dat we niet zonder elkaar kunnen, wereldwijd verdampen de verschillen en worden we één mensheid. En daarin zie ik onze kans om die beslissende sprong in ons collectieve bewustzijn te maken. Vanuit dit bewustzijn is het een kleine stap naar het vertalen in ons handelen.
Hoʻoponopono
Daarom wil ik je van harte uitnodigen mee te doen met ho’oponopono, een krachtige mantra. Ho’oponopono is een oude
Hawaïaanse manier van verzoening en vergeving. Als iemand fysiek of geestelijk ziek was, kwam de familie bij elkaar om ho’oponopono te doen. Door deze mantra te zingen ervaar je inkeer, vergeving, liefde, dankbaarheid en compassie. Zelf heb ik hem leren kennen om vertroebeling in menselijke relaties op te ruimen. Deze mantra kunnen we ook zingen om onze relatie met Moeder Aarde op te helderen. Het kan ons helpen om inzicht te krijgen in een nieuw persoonlijk handelingsperspectief. Als we met steeds meer mensen deze energie in de wereld brengen dragen we bij aan de ontwikkeling van een volgend niveau van bewustzijn. Het bewustzijn wat we als mensheid kunnen benutten om geestelijk volwassen te worden. Zo kunnen we de gevolgen van ons handelen gaan overzien en Moeder Aarde met respect behandelen zodat we haar hoeder kunnen worden.
Hieronder staan opnames van de Ho’oponopono mantra in het Nederlands en Engels. Laat me gerust weten als je interesse hebt om gezamenlijk in onlinesessies deze mantra te zingen.
Wie ik ben
Mijn naam is Pieternel van Amelsvoort.
Ik geniet ervan om mensen dichter bij zichzelf te brengen, je te helpen onnodige ballast op te ruimen. Want hoe dichter bij jezelf, hoe dichter bij je doel hier op aarde en hoe dichter bij de ander je kunt zijn. Ik gebruik daarvoor o.a. met PSYCH-K®, helend zingen en ademwerk.
Mijn reis begon met interesse in ecologie. In hoe alles met elkaar samenhangt in de natuur. Met de realisatie dat wij daar onderdeel van uitmaken. En het inzicht dat onze opdracht is om hoeder van de natuur te zijn. Vanuit dit inzicht werd ik wetenschappelijk medewerker van de vakgroep Biologische Landbouw aan de Landbouw Universiteit in Wageningen.
En toen ontdekte ik hoe gelukkig ik werd van zingen en wist ik dat ik dit pad moest volgen. Na een opleiding klassieke zang aan het conservatorium maakte ik meerdere muziektheatervoorstellingen. Op zeker moment kreeg ik de kans te zingen voor langdurig zieke mensen. Ik ontdekte dat ik heel dichtbij hen mocht komen en dat ik recht bij hen in de ziel mocht kijken en zij bij mij. Toen heb ik Diva Dichtbij opgericht. Ik wilde hiermee voor iedereen beschikbaar zijn. Inmiddels zijn we met 18 professionele zangers die dit werk doen. Het is als voeding voor mijn ziel.
In 2019 nam mijn reis weer een nieuwe wending en ontdekte ik de kracht van PSYCH-K® en ook van het zingen van Mantra’s. Nu komt alles wat ik eerder in mijn leven gedaan heb samen en zie ik de parallellen tussen de ecologische verbanden in de natuur, mijn eigen ontwikkeling als mens en de verbanden die ik met anderen en de natuur heb. Het voelt als een rijkdom die ik graag met je wil delen.
Lees meer over mij als zorgdrager. Een groep bevlogen mensen met hart voor de zorg waar ik sinds 2020 lid van ben.
